sobota, 9 marca 2013

Broad Peak

"Za dwadzieścia lat bar­dziej będziesz żałował te­go, cze­go nie zro­biłeś, niż te­go, co zro­biłeś.
Więc od­wiąż li­ny, opuść bez­pie­czną przys­tań. Złap w żag­le po­myślne wiat­ry.
Podróżuj, śnij, odkrywaj"
M.Twain

Nie mogę przestać o nich myśleć. I o ich bliskich.
Żyli chyba mocniej niż inni, intensywniej, z odwagą podążali za marzeniami.
Chciałabym żeby Helena też miała taką odwagę. Ale więcej szczęścia.
Bo nie wyobrażam sobie  tego smutku i tęsknoty tych, których zostawili.

I jak przejmująco brzmią teraz słowa Tomka na jego blogu :(
 http://magisterkowalski.blogspot.com/

Gdziekolwiek jesteście Chłopaki - wszystkiego dobrego!

3 komentarze:

  1. Też cały czas o Nich myslę...

    OdpowiedzUsuń
  2. mam podobnie:(
    Znam ten blog i śledziłam ich poczynania (także Kingi Baranowskiej).
    Temat himalaistów od kilku lat jest mi bardzo bliski i tym bardziej rozumiem ich pragnienia.
    Szacunek ode mnie dla nich...

    OdpowiedzUsuń
  3. mojej przyjaciółki tato był alpinistą... zginął, kiedy byłyśmy w podstawówce...
    nie, nie chciałabym podobnej odwagi u m.
    ani u nikogo z moich bliskich
    przecież jest tyyyyle innych przestrzeni do odkrycia

    podziwiałam i trzymałam kciuki za nich
    wielka szkoda...
    piękna i tak wyjątkowa jest taka śmierć w górach... ale jaka niepotrzebna... tak samo bolesna...

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...